Geschiedenis
Agapanthus ook bekend als Afrikaanse lelie behoort tot de familie van de Liliaceae.
Alle Agapanthus-soorten komen van oorsprong uit Zuid-Afrika en niet van de Canarische eilanden waar ze, verwilderd en massaal door toeristen worden aangetroffen en bewonderd.
Ook komt de Agapanthus veelvuldig in verwilderde toestand voor op het eiland Madeira.
Sinds de zeventiende eeuw is de Agapanthus als bladhoudende plant in Europa verschenen.
De Verenigde Oost-Indische Compagnie stichtte in 1652 een nederzetting aan de Kaap in Zuid- Afrika.
Daarvandaan werden veel Afrikaanse planten naar Holland verscheept, zo ook Agapanthus.
Het heeft een hele poos geduurd voordat de mensen erachter kwamen dat er ook
bladverliezende Agapanthussen bestonden.
De soorten die op de koudere berghellingen groeien zijn bladverliezend.
Deze soort is voor ons klimaat en tuin het interessantst.
Op dit moment zijn er enorm veel Agapanthus cultivars verkrijgbaar.
Verschil zit in de:
* bloemvorm (trechter-, trompet-, ster- en buisvormig),
* type (bladverliezend en bladhoudend),
* hoogte,
* bladkleur (licht- tot donker groen en bont),
* bladbreedte en -lengte,
* dikte en kleur van de steel,
* afmeting en kleur van de bloem
* en de bloeitijd.
De Agapanthus wordt in Nederland voor zowel potten, cappers (zakjes) als voor snijbloemen gekweekt.
Omdat voor snijbloemen, de lange stevige stelen, het meest worden gebruikt is er in het verleden veel veredeld op lengte.
Een Agapanthus in pot heeft meer sierwaarde als deze iets korter is.
De Latijnse naam Agapanthus is afgeleid van het Griekse “agape” dat letterlijk liefde betekend en “anthos” dat voor bloem staat. De Agapanthus is dus een echte liefdes bloem en dat blijkt ook wel een beetje uit de onderstaande tekst.
De oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika; de Xhosa bevolking, hadden ook nog andere bedoelingen voor deze liefdesplant dan alleen maar sier.
Zij hadden namelijk de traditie dat een Xhosa-bruid een ketting van gedroogde wortels van de Agapanthus droeg. De ketting zou een vruchtbare werking hebben en zorgen voor een geboorte zonder complicaties.
Een moeder die haar eerste kind kreeg zou deze ketting altijd dragen zodat zowel moeder als kind gezond en gelukkig zouden zijn.
Steeds meer Xhosa trekken naar de steden, maar oude tradities worden evengoed nog op het platteland bewaard.
Pasgeboren baby’s werden gewassen met een aftreksel van de bloemen.
De wortels werden ook fijngemalen en als geneesmiddel na de geboorte gebruikt. Dit had blijkbaar effect op de samentrekking van de baarmoederwand.
De wortels van de plant, die op markten werden verkocht, werden ook wel gebruikt om huidaandoeningen te genezen en om menstruatiepijnen te verlichten.
Ook werd er een zalf van gemaakt die ze gebruikten voor opgezwollen benen.
De oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika; de Xhosa bevolking, hadden ook nog andere bedoelingen voor deze liefdesplant dan alleen maar sier.
Zij hadden namelijk de traditie dat een Xhosa-bruid een ketting van gedroogde wortels van de Agapanthus droeg. De ketting zou een vruchtbare werking hebben en zorgen voor een geboorte zonder complicaties.
Een moeder die haar eerste kind kreeg zou deze ketting altijd dragen zodat zowel moeder als kind gezond en gelukkig zouden zijn.
Steeds meer Xhosa trekken naar de steden, maar oude tradities worden evengoed nog op het platteland bewaard.
Pasgeboren baby’s werden gewassen met een aftreksel van de bloemen.
De wortels werden ook fijngemalen en als geneesmiddel na de geboorte gebruikt. Dit had blijkbaar effect op de samentrekking van de baarmoederwand.
De wortels van de plant, die op markten werden verkocht, werden ook wel gebruikt om huidaandoeningen te genezen en om menstruatiepijnen te verlichten.
Ook werd er een zalf van gemaakt die ze gebruikten voor opgezwollen benen.